Πολιτική

Βγήκαν τα μαχαίρια μετά από την στήριξη Εριφυλλίδη σε Ποτόλια

Πασχαλίδης Πρότυπες Κατασκευές
Αντιδράσεις φαίνεται να προκάλεσε η στήριξη του Γιάννη Εριφυλλίδη στην Λαϊκή Συσπείρωση και τον Χρήστο Ποτόλια. Με ανοιχτή επιστολή του ο κ. Ποτόλιας κάνει λόγο για φασιστικές τακτικές που χρησιμοποιήθηκαν για να “επαναφέρουν σε τάξη” τον κ. Εριφυλλίδη από τον κ. Γανίτη. Διαβάζουμε στην επιστολή του κ. Ποτόλια τα παρακάτω:

“Οπωσδήποτε είναι δικαίωμα καθενός, πολύ δε περισσότερο του τοπικού τύπου, να κρίνει και να κατακρίνει δημόσια έναν πολιτικό ή πολιτευόμενο, η κριτική του, ωστόσο, υπόκειται και η ίδια σε κριτική. Ευχαριστούμε, λοιπόν, θερμά τον ακροδεξιό κ. Γανίτη για το ξεμασκάρεμά του μέσα από την ενέργειά του να σπεύσει να ανακαλέσει στη τάξη τον κ. Γιάννη Εριφυλλίδη, που βγήκε δημόσια υποστηρίζοντας την Λαϊκή Συσπείρωση, μα κυρίως για τον τρόπο που το έκανε.

Ο κ. Γιάννης Εριφυλλίδης, γόνος λαϊκής οικογένειας διατηρεί δεσμούς με το εργατικό κίνημα και το Κ.Κ.Ε., όπως εξ άλλου πολυάριθμοι άλλοι πολιτικοί και πολιτευτές στη πόλη μας, με άλλα λόγια, όλο και κάτι μεταλαμπαδεύτηκε από τους οικείους του για την ιστορία μας. Είπε λοιπόν μια καλή κουβέντα για μας και τις σημερινές μας επιδόσεις, αλλά ο κύριος Γανίτης, τελείως ανορθολογικά, έσπευσε να τον “ταπώσει”, όπως πιστεύει, με όρους παρελθόντος. Αναφέρθηκε στο τι έκανε ο πατέρας του όταν ήταν δήμαρχος και με το τι έκανε το Κ.Κ.Ε. πριν από 70 χρόνια, στην περίοδο της φασιστικής κατοχής 1941-1945. Αν θέλει να είναι δημοσιογραφικά χρήσιμος, ας αντιπαρατεθεί μαζί μας σε επίπεδο απόψεων και θέσεων που πήραμε μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο και τη κοινωνία κι ας αφήσει τη παραχάραξη της ιστορίας.

Άλλωστε με την ιστορία δεν έχει, τελικά, καθόλου καλή σχέση. Αναμασάει από την πρώτη μέρα που κυκλοφόρησε, το ίδιο αντικομμουνιστικό φαγητό.

Σήμερα, Βούλγαροι και Έλληνες, δεξιοί και κεντροαριστεροί κάθε είδους, ΜΑΖΙ αναλαμβάνουν και εκτελούν τις Νατοϊκές πολιτικές και αποστολές, αυτό όμως καθόλου δεν τον ενοχλεί. Αντίθετα τον στοιχειώνει το γεγονός και συνεχώς επαναλαμβάνει, ότι οι Βούλγαροι και Έλληνες κομμουνιστές τον Σεπτέμβρη του 1944 συνεργάστηκαν ώστε η Καβάλα, μετά την μεταπήδηση της Βουλγαρίας στο συμμαχικό στρατόπεδο, να παραδοθεί από τους πρώτους στους δεύτερους αμαχητί και να εγκαθιδρυθούν νέες λαϊκές αρχές που έδρασαν για ένα ολόκληρο εξάμηνο, ίσως περισσότερο από οπουδήποτε αλλού στη χώρα.

Αλήθεια κ. Γανίτη, αν δεν είναι η 13η Σεπτέμβρη 1944 η μέρα και επέτειος της απελευθέρωσης της Καβάλας από τον φασιστικό ζυγό, ποιά είναι και γιατί τόσα χρόνια δεν την γιορτάζετε; Συνέβη μήπως να πάρουν οι “νομιμόφρονες δυνάμεις” την πόλη από τους βουλγάρους και δεν το ξέρουμε; Και πώς έγινε αυτό, με μάχη, ήττα και αποχώρηση των κατακτητών, συνθηκολόγηση ή κάτι άλλο; Ποιό είναι, τέλος πάντων, το όνομα και πού είναι το άγαλμα του απελευθερωτή στρατιωτικού ηγέτη που πήρε την Καβάλα από τους κατακτητές της;

Όσο για το υπονοούμενο ότι το Κ.Κ.Ε. και η νεοδημοκρατική βασικά Δημοτική Αρχή του Στάθη Εριφυλλίδη “προσέγγισαν” στο θέμα αυτό, δεν είναι κρυφό ούτε ντροπή. Σημειώνουμε ότι πράγματι υπήρξε μια θετική στάση του τελευταίου, που έπαιρνε υπόψη, εκτός από την δική του οικογενειακή ιστορία, πρωτίστως τις διαθέσεις μεγάλου μέρους του κόσμου, που ενώ είχε δεσμούς με το κίνημα, είχε πάψει να στηρίζει πολιτικά και εκλογικά το ΚΚΕ, για λόγους που δε θα αναλύσουμε επί του παρόντος… “



Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Accept privacy policy

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Close